Klimaatgekkies en Forum stemmers samen in energiecooperaties

Daar liepen we dan door de stromende regen. 40.000 klimaatdemonstranten voor een ambitieuzer klimaatbeleid. Het tij was gekeerd, concludeerden we daar ter plekke. Twee jaar ervoor liep ik met een schamele 6000 mensen dezelfde route alleen in omgekeerde richting. Twee weken later wordt de klimaatverandering ontkennende politieke partij vanuit het niets de grootste in de Eerste Kamer. Een symptoom van de polarisatie zou je zeggen, maar in mijn beeld een enorme kans voor energiecoöperaties.

De partij staat o.a. voor democratische vernieuwing. Het is de Nederlandse versie van “take back control”, de campagne slogan van de Britse Leave campagne om de Europese Unie te verlaten. De 40.000 mensen tijdens de mars willen ook zeggenschap. Ze gaan de straten op omdat dit hun handelingsperspectief is om de politiek tot bewegen te brengen. Zij willen ook een beetje controle terug over het klimaatbeleid waarvan ze vinden dat het niet ambitieus genoeg is. Anderen zijn bezorgd zijn over de kosten van de energietransitie, over spookverhalen rondom windenergie of het gevoel dat wij als klein landje geen invloed hebben op wereldschaal. Ze zijn bezorgd omdat ze zien dat ze er zelf niet over kunnen beslissen.

Nu kunnen we die twee groepen als twee aparte groepen behandelen. De één door de ander weggezet als klimaatgekkies, de ander door de één weggezet als neofascist. Of we kijken wat ze bindt. Dat is de drang naar zeggenschap. Hoe krijgen ze weer grip op datgene wat er om hen heen gebeurt en voor hen besloten word. Daar ligt een kans voor de energiecoöperaties.

Energiecoöperaties brengen deze democratische vernieuwing. Het zijn groepen burgers die samen ondernemen in een democratische rechtsvorm. Er komen er steeds meer bij. Door de afspraak in het klimaatakkoord dat we in Nederland streven naar 50% eigendom van de omgeving, zal in 2030 een groot gedeelte van de energietransitie in democratische handen van burgers zijn. Burgers hebben dan direct zeggenschap over lokale energiestromen en geldstromen. Daar kan een gekozen burgemeester of een referendum niet tegen op. Gezamenlijk kunnen die burgers er ook voor zorgen dat de kosten van het verduurzamen van hun woningen niet de pan uit reizen door alles individueel te doen, maar door als collectief kosten te besparen.

Het maakt de meeste mensen niet uit wie hen de zeggenschap geeft of alleen al beloofd, als ze hun gevoel van onbehagen maar kunnen omzetten in zeggenschap. Dat ze handelingsperspectief hebben in hun leefomgeving en trots zijn op wat ze samen bereikt hebben. Energiecoöperaties zijn een mooi middel om samen van links tot rechts de leefomgeving lokaal in te richten en als collectief het klimaatbeleid nog ambitieuzer te maken. In Limburg hebben de energiecoöperaties zelfs PVV Limburg kunnen overtuigen van deze visie. De komende jaren zullen we het hele politieke spectrum overtuigen van onze coöperatieve aanpak.

Dus wat u ook gestemd heeft afgelopen verkiezingen, u bent allen zeer welkom op onze ALV op 22 juni waar we samen besluiten wat we de komende jaren gaan doen met De Windvogel.